Na današnji dan 27. jula 1993. godine na brdu Žuč iznad Sarajeva poginuo je Enver Šehović, komandant Prve slavne i viteške motorizovane brigade Prvog korpusa Armije RBiH, u 26. godini života.
Odlikovan je najvećim ratnim priznanjem “Zlatni ljiljan”, a posthumno i Ordenom heroja oslobodilačkog rata.
Rođen je 15. januara 1967. godine u selu Bujakovina u Foči. Srednju vojnu školu završio je u Sarajevu, a Vojnu akademiju Kopnene vojske u Beogradu. Bivšu JNA je napustio početkom aprila 1992. godine, nakon čega je stupio u Teritorijalnu odbranu RBiH.
Bio je komandant Velešićkog odreda od aprila ‘92. godine do 27. maja iste godine, a potom komandant 13. novosarajevske brigade Teritorijalne odbrane, poznatije kao 13. pofalićko-velešićka brigada. Također, komandovao je i Prvom mehanizovanom brigadom Prvog korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine od 28. septembra ‘92. do 19. februara ‘93. godine, kada je formirana Prva motorizovana brigada Prvog korpusa ARBiH, na čijem čelu ostaje do pogibje, 27. jula 1993. godine.
Učestvovao je u Pofalićkoj bitci, oslobađanju Žuči do Orlića, najdominantnije kote 877 i odbrani Orlića u septembru 1992. godine, kada je agresor sa upotrebom živog štita pokušavao da probije linije odbrane brigade. Bio je akter odbrane Azića i Bara, oslobađanja šireg rejona Žuči i čuvene kote 850 i Golog brda, koje su bile neosvojive tvrđave agresorskih jedinica.
Uvijek je bio na čelu svojih jedinica, s puškom u ruci, i time im ulijevao snagu da u svakoj herojskoj borbi istraju.
Među mnogim borcima Armije RBiH živote za odbranu naše domovine isti dan dali su i Šehovićevi saborci te 18 pripadnika Specijalne jedinice Odreda policije “Bosna”.
faktor
